ಹೇ ನಲ್ಲೆ, ಆಗೊಮ್ಮೆ ಕಂಡೆ ನೀ ನನಗೆ.
ಆಗಿಂದಲೂ ಏನೋ ಒಂಥರ ಒಳಗೆ—
ಗೆಜ್ಜೆನಾದದ ಹಂಬಲಿಕೆಯು ಹುಬ್ಬೆರಡಿಗೆ.
ಕುಣಿಸುತ ತಣಿಸುವ ಅಮಲು ಹಣೆಗೆ.
ನಿನ್ನೇ ನೋಡೋ ತವಕವು ಕಣ್ಣಿಗೆ.
ಸಿಹಿ ಸ್ಪರ್ಶಿಸೋ ಬಯಕೆಯು ತುಟಿಗೆ.
ಸಾಹಿತ್ಯ ಬರೆಯುವೆ ನಿನ್ನ ಮಧುರ ದನಿಗೆ.
ಸಂಗೀತದ ಜನನವು ನಿನ್ನೊಂದು ಕರೆಗೆ.
ಆ ಹಾಡ ಕೇಳುವ ಭಾಗ್ಯವೀ ಕಿವಿಗೆ.
ಕೆದರಿದ ಕೇಶ ತಾಕಿಸೊಮ್ಮೆ ಬೆರಳುಗಳಿಗೆ.
ಸುವಾಸನೆಯೇ ಅಮೃತವು ಮೂಗಿಗೆ.
ನೀ ಆಗಾಗ ಬರಬಾರದೇ ಬಳಿಗೆ...!?
ನಾ ಆಗಾಗ ಅನುಭವಿಸುವೇ ಈ ಘಳಿಗೆ.
ಬಲು ಮಜಮಯವೀ ಸಲುಗೆ.
ಇದುವೆ ಇರಬಹುದೇನೋ ಒಲವ ನಗೆ...!
ಜ್ವರವೀಗ ನೆಂದು ನೆಂದು ಭಾವ ಮಳೆಗೆ.
ಬಂದು ನೋಡೇನಾಗಿದೆ ನನ್ನೆದೆಗೆ.
ಪ್ರೇಮದಿಷಾರೆಯ ನೀಡಿ ಉಸಿರಾಗು ಉಸಿರಿಗೆ...
ಹೇ ನಲ್ಲೆ, ಬದುಕಾಗು ಬದುಕಿಗೆ...!
----ಚಿನ್ಮಯಿ
