ಬದುಕಿರುವಾಗ,
ತುಳಿಯುವವರು ಎಷ್ಟೋ!
ಹೀಯಾಳಿಸಿ ನಗುವವರೆಷ್ಟೋ!
ಬೆನ್ನಿಂದೆ ಮಾತನಾಡುವವರೆಷ್ಟೋ!
ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದ್ದೆ ಬಿಟ್ಟೋಗುವವರೆಷ್ಟೋ!
ಸಾಯುವಾಗ,
ಹೊಗಳುವವರು ಎಷ್ಟೋ!
ನೆನೆದು ನೆನೆದು ಅಳುವವರೆಷ್ಟೋ!
ಅಯ್ಯೋ ಪಾಪಾ ಎನ್ನುವವರೆಷ್ಟೋ!
ಎಂದೂ ಬಾರದ ಪ್ರೀತಿ ಉಕ್ಕಿ ಬರುವುದೆಷ್ಟೋ!
ಬದುಕ್ಕಿದ್ದ ಕಾಲವಷ್ಟೂ ನಿಂದಿಸಿದವರೆಲ್ಲಾ ಸತ್ತಾಗ ಬಂದು ಅಳುವರಯ್ಯ.
ಬದುಕ್ಕಿದ್ದಾಗ ತೋರಿಸದ ಪ್ರೀತಿ ಸತ್ತಾಗ ತೋರುವುದು ತರವಲ್ಲಯ್ಯ.
ಬದುಕ್ಕಿದ್ದ ಜೀವಕ್ಕೆ ಗೌರವ, ಪ್ರೀತಿ, ಕಾಳಜಿ ತೋರಿಸಿರಯ್ಯ.
ಸತ್ತ ಮೇಲೆ ತೋರಿಸಿದರೆ ಆ ಪರಮಾತ್ಮನು ಮೆಚ್ಚನಯ್ಯ.
----ಚಿನ್ಮಯಿ
No comments:
Post a Comment